الان ک دارم به اون روزا فکر میکنم وای ک چه زندگی قشنگی بود هر چند اینجا مجازی بود ولی جزئی از زندگی بود.
چقدر خوب راحت اروم بی درد سر با بچه ها آشنا میشدیم و بعد چند روز آشنایی حس میکردیم ک عمری با هم رفیقیم.
به وبلاگ تمام بچه ها سر زدم .نظر گذاشتم .
تکا توک بودن کسایی ک از ۹۲ به بعد هم داخل وبشون فعالیت کردن ولی اونا هم دیگه وب نمیان.
چند نفری فقط اومدن نظر گذاشتن
خشایار.
نازنین.
نادیا.
رسول مرام.
شاهین.
فقط اینا بودن ک پیدام کردن یا پیداشون کردم.
مژی تو کجایی؟کجایی؟کجایی؟
دلتنگ اون روزام بدجور.
کاش تکرار بشه.
ک ,هم ,فقط ,ها ,زندگی ,بچه ,بچه ها ,دیگه وب ,وب نمیان ,هم دیگه ,ولی اونا
درباره این سایت